Van Lusaka (Zambia) naar Livingstone (Zambia)

Vandaag om 07:20 weggereden uit Lusaka, samen met Mike die ook van doorrijden houdt. Vroeg rijden is noodzaak in de tropen. Dan is het nog enigszin koel (25-29 graden om 8 uur s' ochtends), We moesten ongeveer 500 km afleggen en reden op een grote rechte weg steeds op ongeveer 1000 m. hoogte. Temperatuur liep tegen de middag op tot 40,5 graden., vooral toen we het laatste stuk afdaalden naar Livingstone. We konden vandaag flink doorjassen want de weg was goed, weinig verkeer, weinig dorpjes, etc. Soms konden we wel 140 km per uur rijden, met name op het stuk weg dat met geld van de EU was aangelegd. Natuurlijk wel blijven oppassen voor overstekend vee, waartoe dit keer ook de bavianen behoorden die langs de weg liepen. Voor het eerst zagen we ook treingen en rijden op de spoorweg tussen Lusaka en Livingstone. In de andere landen zagen we soms wel rails, maar bij navraag bleek er dan eens per week, of per maand of helemaal nooit een trein te komen.
Om 13:00 uur kwamen we bij ons hotel aan, waar ieder een eigen huisje rond een centrale bar/restaurant/receptiembezirivier opgvaren/rivier toegewezen kreeg. welliswaar zondmbesi is er airco, maar wel met de nodige ventilatoren die we met veel vindingrijkheid zo binnen onze muskietennetten hergemonteerd hebben dat het toch redelijk koel bleef.
Zambia heeft de economie beter geregeld dan de landen die we tot nu toe gezien hebben. In de paar grotere plaatsen die we ondrweg passeerden zagen we zowaar grotere industrieen staan: een olieraffinaderij, een zuivelfabriek en logistiek centrum, bijv. ook waren er onderweg grotere farms met tabak, bananen, mais etc. zichtbaar.
De benzine situatie was vandaag genormaliseerd, al blijft de benzine hier erg duur.
Vanmiddag met een klein bootje ( 14 personen) de Zambezi-rivier opgeevren en vanaf de rivier veel wild en vogel gezin. Enorm vel Nijlparden emmen in hele families in de rivier en ook krokodilln zgn we in alle maten, en een varaan.
De Zambezi is 2700 km lang en stort zich hier bij livingstone, op de grens van Zambia en Zimbabwe in een enorme trog naar beneden. Morgen gaan we dat schouwspel bekijken en maken we een helicoptervlucht boven de watervallen.
ook kun je hier vanaf de brug over de Zambezi, op de grens, bungejumpen.
sommigen van ons gaan dat doen. Dochter Monique heeft dat daar 12 jaar geleden ook gedaan, maar ik twijfel nog of ik het wel moet doen.
Tijden het boottochtje nog gesproken met een vrouwelijke financieel deskundige van Unicef, het Unitd Nations kinderfonds dat jaarlijks 170 miljoen dollar in Zambia spendeert. Er is grootschalige fraude ontdekt in Zambia bij het uitgeven van dat geld en de vorige regering is inmiddels vertrokken en niemand is schuldig. Vooral bij de inkoop van diensten door Zambianen is de fraude geplegd en aan haar de "eer" om nu de inkoop alleen nog maar door Unicef mensen te laten organiseren, aarbij niets meer ingekocht mag worden als er geen bonnetjes van zijn. de nieuwe regeing di segt tegen corrupti t vechten had haar wl een mark up van 50 procent gevraagd bovenop het bedrag van de IUN om de " regeringskosten" te dekken. Corruptie door hogre functionarissen, met in hun slipstream de lagere goden/ die als ambtenaar gewoon een schamel loontje verdiene, zijn het grootste probleem bij de verdere ontwikkeling van vele landen in afrika.