High Andes Tour Van Potosi naar La Paz: vervolg

urlijkWaarbenjij.nu speelde me eer eens parten. Had ik de hele dag afgemaakt, werd op het laatste moment toch maar een deel vertuurd. Dan zinkt je de moed we in de schoenen na zo'n vermoeiende dg rijden. Met het foto's toevoegen gaat het al net zo, maar ik blijf proberen. Overigens lukt het met de mobile gemaakte foto's wel om ze op Facebook te publiceren, maar jullie zijn natuurlijk niet allemaal facebookvrienden. Als jullie je aanmelden, beloof ik jullie tot mijn ite toe te laten!
Ik was gebleven bij dat Julia verkoos die dag ook in de back-up wagen mee te rijden wegens een hele slechte nacht wegens acute diarree.
Normaal hebben we om zeven uur een korte teambijeenkomst waar we bijzonderheden van de dag doornemen en instucties en speciale zaken voor de route van de volgende dag doornemen. die wed wegens a late aankomst naar half acht verschoven. Morgen blijven we een dag in la Paz en hebben we kans wat vuile was zelf te doen of aan het hotel af te geven.
% van ons gaan de ' Road of Death' rijden een stuk verbindingsweg op 100 km van La Paz dat werledberoemd werd door een uitzending op TV. Een paar jaar geleden wed die weg (onverhard) nog door vrachtwagens gebruikt voor vervoer van zware materialen en zweefden de wieen soms vrij boven de afgrond , zo smal was hij. Nu word hij alleen door idioten ls wij gebruikt want het is een fantastisch moeilijk stuk oof-road hoog in de bergen dat niet meer onderhouden wordt. Mer de opbrengst van tolgeld zegt men de weg weer te willen verharden, maar inmiddels loopt erboven een goede, verharde tweebaanweg. De rest gaat de stad bezoeken. We zijn s'avonds nog terchtgekomen in een overwegend Hollands eethuis met alweer life muziek. Je kon er bitterballen, hutspot, nasi, kaaskroketten, pannekoeken, etc. krijgen. Heel bijzonder, maar we hebben toch maar iets Boliviaans besteld. Daarvan zijn we overigens behoorlijk aan de schijterij geraakt. God straft onmiddellijk.