Van Mbeya (Tanzania) naar Semba Bay (Malawi)

Excuses aan degenen die mijn reisverslagen van de vorige dagen niet ontvangen hebben. Ik zal ze proberen via de e-mail na te sturen.
De afgelopen 3 dagen zijn we van Iringa via Mbeya (Tanzania) en Chintheche {Malawi) tenslotte naar Senga Bay in Malawi gereist. Iedere dag zo ongeveer 500 km gereden. De Zuidelijke hooglanden van Tanzania waren wonderbaarlijk mooi, en welvarend. We reden voortdurend tussen de 1600 en 2200 meter in relatieve koelte (25 graden) door thee-, rubber- en bananenplantages, kool- en maisplanten en vele typsch Afrikaanse dorpjes.
In Mbeya nog een bezoek gebracht aan een koffieplantage.
Toen de grens over naar Malawi. Dat ging best vlot (ongeveer een uur) omdat het er veel rustiger was dan aan de grens van Kenia naar Tanzania.
Aleen voor Joachim en Brigitte, het Duitse echtpaar en Charles was het sneu, want om een uur hoorden zei, terwijl ze in de rij stonden, dat er 1,5 uur pauze gehouden werd.
Dan zit er niets anders op dan wachten, want tijd telt niet in Afrika.
Malawi is een heel dichtbevolkt en arm land. Het heeft 12 miljoen inwoners die overwegend christelijk zijn. De miljoenen kleine motorfietsjes van Tanzania zie je hier niet en ook is er weinig autoverkeer. Alle mensen lopen langs de weg of fietsen. Met de hele familie op Chinese fietsen, heel gezellig. En wat een kinderen! Ze gaan naar school te voet of komen er vandaan en moeten enorme afstanden afleggen. Maar alle kinderen volgen wel onderwijs. En ze zijn allemaal in kleurrijke uniformpjes gehuld. En als ze dan de motorfietsen zien langskomen, staan ze spontaan met z'n allen te juichen. De bevolking van Malawi is heel vriendelijk en het is duidelijk dat de vrouwen er het werk doen. ze sjouwen wat af, met enorme lasten op hun hoofd en vaak een kind (of twee) in een draagdoek op de rug. Mooie en trotse vrouwen in fantastisch kleurrijke kleding.
Lake Malawi is een enorm zoetwaterreservoir in Afrika. 600 km lang, 80 km breed en tussen de 100 en 600 meter diep. Met vele vissersdorpjes aan haar kustlijn. Lake Malawi herbergt 800 soorten tropische vissoorten die tot de mooiste ter wereld behoren (Cycliden) en morgen ga ik die eens van dichterbij bekijken. Morgen rijden we een dag niet en ga ik snorkelen. een vakantie in een vakantie zullen we maar zeggen.
Vandaag vonden we uit dat er geen benzine meer is in Malawi. Gelukkig had ik gisteren nog 25 km teruggereden naar een pomp waar ik volgetankt had. Daarom kon ik onze lodge in Senga Bay nog net bereiken, maar anderen moesten door de volgwagen van benzine worden voorzien. Op het laatst kregen we het door en hebben op de plaatselijke zwarte markt voor ongeveer de dubbele prijs benzine kunnen kopen die met hevels en limonadeflesen in onze tanks werd gegoten uit jerrycans. Bij de benzinepomp naar wat miniatuurklomjes en pennen uitgedeeld aan kinderen, maar binnen een minuut wordt je omringd door wel 50 kinderen die allemaal om iets vragen. Ook nog maar wat prullaria en armbandjes van ze gekocht.
In Malawi is er een einde gekomen aan de terreur van de speedbumps op deweg en ook aan de laserguns van de politie. Al slaagde Stuart erin om toch nog tegen de lamp te lopen van de ongeveer enige lasergun die de Malawi politie bezit. Tot overmaat van ramp trok hij op een diep zandpad ook nog zijn motor onderuit. Gelukkig geen schade.
Vandaag in mijn motorpak onder de douche gestaan om de vuiligheid en stof uit het pak te wassen. Dat is al na een uur weer droog bij temperaturen van 30 gradwn. Onderweg heb ik tot nu toe 37 graden als hoogste temperatuur gemeten, maar dat is eigenlijk nog wel goed uit te houden met mijn zomerpak.
Morgen ga ik waarschijnlijk ook de motor wassen, want die ziet er uit!
Tot nu toe maken de mensen een enorme indruk op mij en ons allemaal.
Maar daarover later meer.