High Andes Tour Buenos Aires

Op maandagochtend 06:00 uur precies stond ik in Argentinie aan de grond na een rechtstreekse vlucht van 14 uur met KLM. David Kyle, de GlobeBusters reisleider stond me op te wachten en hij slaagde er goed in voor me verborgen te houden hoe vroeg hij z'n nest uit had gemoeten om me daar te begroeten. In de taxi naar het hotel wordt je al gelijk duidelijk dat er een verschil bestaat tussen West Europa en Zuid Amerika. De taxichauffeur was een 'macho', zoals de meeste mannen hier, die wel even zou demonstreren wat een enorm Formule 1 talent hij was. Met zijn gammele wagentje loodste hij ons, soms met 140 km/u door het spitsuurverkeer, de radio keihard aan en ondertussen luid claxonerend en pratend met mij die voor het eerst echt z'n best deed Spaans te verstaan. Op de 1 meter brede vluchtstrook van de weg schoten de lichte motorfietsjes je met ware doodsverachting voorbij.
Hotel Scala ligt centraal aan de Avenida de 9 Julio, waarvan de Argentijnen zeggen dat het de breedste Avenida ter wereld is. Kan zijn, met 26 rijbanen. Op sommige gedeeltes maakt hij/ zij wel indruk. Middenin liggen 6 busbanen die passagiers uiterst efficient door de hele stad leiden.
Dankzij de homeopatische pilletjes die ik van dochter Monique had gekregen, had ik in het geheel geen last van jet lag, dus maar een flink eind de Avenida afgewandeld, waarbij de drukte van het verkeer opviel, maar zeker ook de vele mensen en families die gewoon langs de weg in portieken en onder afdakjes liggen te slapen. Ook vallen de slecht onderhouden stoepen op, waar overal tegels ontbreken en grote gaten inzitten.
In de loop van de dag kwamen de andere deelnemers aan deze tour aan en maakte ik ook kennis met Peter, die voorlopig mijn kamergenoot zal zijn. Peter is een 57 jarige Belg uit Gendt, die een van de succesvolste BMW autodealers uit Belgie is. Hij heeft zijn hart verpand aan motorrijden en onderhoudt al jaren heel nauwe contacten met de ontwikkelingsafdeling van BMW Muenchen. Hij heeft 6 BMW motorfietsen in zijn bezit en is vader van een drieling. Hij houdt van lekker eten, dus dat gaat wel lukken de komende weken.
Dinsdag op een bustour door de stad gegaan, waarbij we een goed overzicht van de arme en(zeer) rijke wijken van Buenos Aires kregen.
Een paar keer uitgestapt en bezoekjes gebracht aan het stadion van Boca Juniors, een van de beroemdste voetbalclubs uit Zuid Amerika en aan de Plaza de Mayo, waar de dwaze moeders jarenlang gedomonstreerd hebben tegen het vuile bewind van Videla, die hun familieleden heeft laten verdwijnen. Vooral het bezoek aan de oude havenwijk Boca was indrukwekkend. Een kleurrijke, zeer vervallen wijk, waar je alleen overdag, dank zij veel aanwezige politie, veilig bent, en waar je het oude Buenos Aires, van begin 1900 nog ziet.
Op woensdag moesten de motoren door de douane worden geloodst. Ze stonden in een bonded warehouse, waar we om 8:30 uur waren en waar onze agent om 9:30 aan kwam zetten en om 10:30 de douanemadam voor het papierwerk. De motorfietsen stonden nog geplastificeerd op de kratten en een voor een moesten ze worden losgemaakt en geinspecteerd, waarbij onwaarschijnlijk nauwkeurig de motor- en framenummers moesten worden vergeleken (zoeken met een zaklamp!). Ik was best wel wat zenuwachtig want ik had mijn motorkleding in de koffers gestopt om bagage in het vliegtuig te sparen. Gelukkig was mijn motor al in de UK in de Ford Transit gestopt die ook in de zeecontainer ging, zodat hij niet teveel blootstond aan grijpgrage vingers. Alles leek goed te gaan tot er een getal van het framenummer van Kevin's motor niet overeenkwam met de papieren. Dat heeft ons 4 uur wachten gekost, maar om half vier s'middags, na de accu's weer aangesloten te hebben, waren we clear en konden we de motoren naar ons hotel rijden. Helaas was Peter's accu leeggelopen en moest hij in de Transit vervoerd worden.
s'Avonds hadden we de welkomsavond van het hele team met een diner/Tango show. Fantastisch om weer eens de historie van de tango life langs te zien komen. Life muziek, met de onvermijdelijke, maar prachtige bandelero, een een 8 tal dansers en zangers die er een prachtige show van maakten. Vooral de danseressen maakten indruk op mij en ik probeer hierbij enkele foto's te voegen. Wees niet ongerust Ine, ik maak geen kans meer bij ze!
Ik sluit nu af en vertel morgen nog wat meer over Buenos Aires, want we hebben nog twee dagen hier, voor we op zaterdag naar het Noorden rijden.
Groetjes uit een zonnig (25 graden) Buenos Aires, Frans