High Andes Tour: van Oruru naar ?

Vandaag proberen we over de enige verharde weg in Bolivia (La Paz naar Potosi en de Argentijnse grens) weer in Argentinie te komen. Na drie uur rijden stuitten we op een wegversperring met demonstranten. In feite waren het twee wegversperringen op een kilometer na elkaar, maar zodanig gepland dat er niets meer door kon.Er was voldoende politie aanwezig, maar die konden of mochten niets doen We hebben een paar uur met de motoren geprobeerd door de bergen eromheen te komen, maar dat lukte uiteindelijk niet. Nadat we in eerste instantie een delegatie namens onze groep hadden gestuurd, werd er door een paar coca kouwende figuren met rode ogen op hen ingemept. Later hebben we ons als hele groep met de motoren bij hen gevoegd en bleek er een groot onderling meningsverschil tussen de demonstranten te bestaan, Toen we van de ene groep er uiteindelijk doormochten, blokkeerde een andere groep ons weer. Uiteindelijk om 4 uur besloten onze pogingen te staken en een 200 km! lange dirt rood naar Sucre te nemen. Dat bleek een bijzonder moeilijke weg dwars door de bergen. Toen het donker begon te worden, werd het echt gevaarlijk. Moe, allemaal wel een of meerdere keren gevallen en in enorme stof reden we op 4000 m. het donker in, met nog 70 km te gaan. Ik reed achter Joanne en Russel, het artsenechpaar, toen ik plotseling op een recht stoffig stuk naar beneden, hun achterlicht sherp naar rechts zag verdwijnen. Daar kon alleen maar de afgrond zijn! Onmiddellijk naar de voorkant van de groep die een paar bochten lager bijna uit zicht verwenen was met lichtsignalen en geschreeuw gewaarschuwd. De motor lag op zijn kop op een rotsblok ongeveer een meter onder de weg. Russel lag eronder en Joanne was 5 meter naar beneden gestort, maar schreeuwde dat ze niets mankeerde. Alleen de motor lag heel instabiel en dreigde op Joanne in de afgrond te storten. Met man en macht de motor aan touwen vastgehouden tot Russel eronder vandaan kwam en toen de motor met de 'van' weer op de weg getrokken.
Wat een ongelooflijk geluk hebben zij beiden gehad! Inmiddels was het stikdonker geworden en hadden we een plek nodig om te overnachten. De motoren langs de weg geparkeerd en met de 'van' en een locale 4-wheel drive naar een dorpje 10 km terug gereden en geprobeerd overnachting te regelen.
Bij een militair en zijn vrouw konden we in een paar kamers overnachten, met dekens en sommige matrassen in onze motorkledij, want niemand had in de paniek iets meegenomen van bagage. De GlobeBusters mensen zouden hoog op de berg s'nachts bij de motoren blijven. Eten werd bij de buren waar we sliepen geregeld: een voortreffelijke groentesoep, dat was het. Voor onze kamerdeur had de vrouw haar wasgoed opgehangen en toen ik s'nachts naar de WC moest, was die was stijf bevroren. Van slapen kwam helemaal niets en vooral Joanne was enorm geemotioneerd en heeft wel een kwartier op mijn schouder zitten huilen. Russel was heel stil en kon maar niet warm worden. Er was geen licht, dus toen ik naar de WC ging, heb ik mijn bril aan gruzelementen getrapt. Over de toestand van de WC zal ik maar niet uitweiden.
De volgende ochtend vroeg zonder te wassen en zonder ontbijt met zijn allen weer in de 'van' naar boven om ons te organiseren, de motor van Russel in de van te laden en de rest van de dirt-road te voltooien tot aan Sucre. Ook locaal een wagen geregeld voor Russel en Joanne om hen naar Sucre te brengen via dezelfde weg die wij namen (er was geen andere weg!).
Toen vlak bij Sucre bleek dat wegwerkzaamheden veroorzaakten dat die weg alleen maar 1 uur per dag open ging, zonk ons de moed in de schoenen. Nog meer oponthoud en 2 uur wachten in de brandende zon. Uiteindelijk zijn we in Sucre aangekomen, waar GlobeBusters vanuit Engeland inmiddels een hotel had geregeld. Douchen, wat eten en iedereen heeft die nacht geslapen als een os.
Sucre is de eigenlijke hoofdstad van Bolivia, maar La Paz en Potosi zijn veel belangrijker.
We hoopten maar dat we de volgende dag op het resterende traject in Bolivia geen wegblokkades meer zouden tegenkomen en we waren Bolivia even helemaal spuugzat.