High Andes Tour Van Potosi naar La Paz

Van Potosi naar La Paz is 'maar' 540 km. Maar dat het zo'n lange dag zou worden hadden we niet voorzien. Van 8 uur s'morgens tot 6 uur s'avonds op de motor, met een lunch van 40 minuten. Af en toe even afstappen om te tanken of om foto's te maken, maar niet meer dan 10 minuten. We reden door een prachtig hooggebergtelandschap tussen de 3600 en 4300 meter hoog. Eerst de stad uit en daarna schoot het best wel op en waren er een paar mooie fotomomenten. Op een gegeven moment maakten we een foto va een familie die zo ongeveer 25 lama's langs de langs de kant van de weg aan het slachten waren. Er lagen al 10 lama's met doorgesneden kelen op de rotsblokken leeg te bloeden en het bloed stroomde gewoon over de weg, De hele familie incl. kleine kinderen en honden waren er bij betrokken. Omdat de kleine kinderen hier kleine dotjes zijn gaf ik de vrouw een paar Bolivianos om hen als familie op de foto te zetten. Ze zei ja, pakte het geld aan en verdween vervolgens als een speer met haar kindje! Vervolgens kwamen we in de plaast Ururo, een wat grotere, chaotische industrieplaats, waar we een linkse oprit naar een slechte weg om de stad heen moesten nemen. Een enorm waagstuk in het drukke verkeer, maar bovendien was er voor de stijle betonnen oprit begon een ongeveer halve meter diep gat in de weg gesleten door de autos. Maar goed, de stad was de grootste vuilnisbelt die ik ooit gezien heb, waarop en waartussen huisjes en handeltjes waren gebouwd en weer ingestort. een weg met knipgaten zo groot als autos, Maar ook daar zijn we goed doorheen gekomen. Vanaf Oruro tot aan La Paz zou er een 200 km snelweg/goede 2-baans weg moeten lopen. We werden echter met ongeveer 100 'desvio's' ofwel wegopbrekingen geconfronteerd waar je steeds over opengebroken wegen, soms lang, soms kort, werd gestuurd en waar wagens ruim water aan het spuiten waren tegen de stof. Goed natuurlijk, maar ze gebruikten wel wat veel water, zodat wij en onze motoren er rood gekleurd opstonden. Op het laatst sheurden we gewoon volgas in z'n twee staand over dergelijke stukken. Toen kwam La Paz; we waren er voor gewaarschuwd, maar het was nog erger dan gedacht, o.a. omdat we daar om ongeveer 5 uur vrijdagmiddag arriveerden. Je moet perse de rondweg rond de stad neen en je niet laten verleiden een kortere route te nemen, want de straten zijn erg stijl, eenrichtingverkeer viert hoogtij, en je komt er niet meer uit.
Ineens verstopt de snelweg zich met tienduizenden busjes die overal op de weg passagier opnemen en uitlaten en proberen van rechts naar links te komen en andersom. Het verkeer bewoog op een gegeven moment gewoon niet meer en er breken regelmatig fysieke vechtpartijen tusen taxibuschauffeurs uit. Bovendien lopen er tussen die auto's, busjes en motorfietsjes ook nog alle mogelijke figuren handelswaar aan te bieden en als er een stoplicht is staan er in de 25 seconden dat het licht op rood staat ook goochelaars op het kruispunt ( als het niet volstaat) hun kunsten te vertonen. Natuurlijk krijgen de motoren het zwaar voor hun kiezen en moet je goed oppassen voor oververhiiting en verbrande koppelingen. Peter had op een bepaald moment al 10 minuten met een flikkerend waarschuwingslampje gereden dat te weinig olie aangaf en moest proberen naar de kant te komen en ook nog bij een zaak stoppen die olie zou hebben. De eerste twee rijen langs de stoepworden ingenomen door stilstaande autobusjes, op de stoep twee rijen met stalletjes handelswaar en dan beginnen pas de winkels. Na de laatse meters de motor gewoon te voet tussen de busjes doorgeschoven te hebben stonden we ongeveer 50 meter uit elkaar precies bij een auto-onderdelen zaak en ik bij een ijzerwarenzaak. Uiteindelijk kreeg Peter 10W-50 olie bij de ijzerwarenzaak en hij ging letterlijk op de knieen voor de eigenaar van de zaak. Na verbrande vingers van het bijvullen en de hete motor, kon ook Tom van de olie van Peter gebruik maken want die had precies hetzelfde probleem. Na verderop nog eens met het vinden van ons nieuwe hotel geworsteld te hebben kwamen we om 6 uur als eersten aan.
Alistair had de hele dag met zijn motor in de 'van' gezeten, want die voelde zich al een paar dagen niet goed. Verkouden en misschien hartproblemen door de grote hoogte. Ook Julia had de nacht ervoor diaree gehad en